Onları hiç oyun oynarken izlediniz mi?

           Her çocuk doğduktan bir süre sonra oyun oynamaya başlar. Genel olarak konuşma yerine oyun ve hareketlerle kendini daha çok ifade ederler. Rol model aldıkları anne   babasının davranışlarını onlardan öğrendiklerini  en iyi oyunlarında yansıtırlar. Onların oyuncaklarla iletişimi bize ipucu verir.

        Mesela, agresif   anne babanın şiddetine maruz kalan çocuk, oyun oynarken bebeğini döver. Oynadığı oyunlar hep şiddet içerikli olur. Oyuncaklarına karşı çok sinirlidir. Çünkü İçindeki çatışmayı  ancak bu şekilde çözer veya  ihtiyaçları karşılanmayan, anne babasının yanında fazla dikkate alınmayan çocuklarda  bir enerji harekete geçişi görülür, çocuk duygularını ifade edemediği  için, bu enerji saldırganlığa dönüşebilir, oyunlarında da saldırgan olduğunu görebilirsiniz. Ya da  göz teması ve beden dili ile çocukları ile kaliteli iletişim kuran  ailelerde  çocukların bebeklerine  karşı  aynı davranışı uyguladığını görebiririz. Çocuk yetişkin olana kadar herşeyi davranışla öğrenir. Çocuklarımıza ve çevremize  karşı  davranışlarımızı, duygularımızı olaylara karşı verdiğimiz tepkileri onlara rol model olduğumuzu düşünerek yapmalıyız. Çünkü bizler anne babayız onların arkadaşı değiliz.

     Bazen  çocuklarımızla arkadaş olmaya çalışırız. Onlarla arkadaş olmayın. Sizin kendi arkadaşlarınız çocuğunuzun ise kendi arkadaşları var. Evet  onlarla güzel vakit geçirin, oyun oynayın. Ama bütün bunları yapabilmemiz için çocuklarımızla   arkadaş olmamız gerekmiyor. Anne baba olmamızın gerekliliğini hafife almamalıyız. Onlar kendi başlarına doğru yada yanlışı öğrenemezler. Hayata hazırlanırken rol modele ihtiyaç duyarlar. Bizim yol göstermemize, hayır dememize  ihtiyaçları var. İyi veya hatalı davranışları bu yolla kazanırlar.

    Onları bir ayna olarak düşünün,  iyi yada kötü bizim bütün özelliklerimizi yansıtan bir ayna. Çocuğunuzu oyun ortamında  gözlemleyerek kendi davranışlarınızı  değerlendirebilirsiniz. O yüzden   bütün davranışlarımızın farkında olmalıyız. İyi bir yol gösterici olmak için sözlerimiz değil davranışlarımız çok önemli.

      Çocukların rol model olarak doğru anne babayla karşılaşmaları ileriki yaşlarda onların kişiliğine olumlu etki yapar. Biz yetişkinler olarak önce kendimizi eğitmeliyiz ki davranışlarımızla model olduğumuz çocuklarımıza sağlıklı bir kişilik kazandırabilelim.

Sağlıcakla kalın..